سرور ابری چیست؟ چه تفاوتی با سرورهای اختصاصی یا اشتراکی دارد؟

در یک تعریف ساده می توان گفت سرور های ابری سرورهای مجازی (نه فیزیکی) هستند که در یک محیط رایانش ابری اجرا می شوند و در صورت تقاضا، تعداد نامحدودی از کاربران به آن دسترسی دارند.

سرورهای ابری عملکردی همانند سرورهای فیزیکی دارند و برای ذخیره کردن داده ها و اجرای برنامه ها استفاده می شوند. سرویس های ابری توسط ارائه دهندگان شخص ثالث (third-party) میزبانی می شوند و منابع محاسباتی را از طریق شبکه و اغلب از طریق اینترنت ارائه می کنند.

سرورهای ابری با استفاده از نرم افزار مجازی سازی (معروف به hypervisor) ایجاد می شوند. این مجازی ساز، قدرت پردازش سرورهای فیزیکی را با هم جمع می کند و سرور مجازی قوی را ایجاد می کند.

نحوه کار سرور ابری

سرورهای موجود در فضای ابری همانند سرورهای سنتی عمل می کنند، اما تفاوت کلیدی در این است که به دلیل امکان دسترسی از راه دور، آن ها را در هر مکانی می توان قرار داد. سرورهای سنتی و یا اختصاصی معمولا در محل خاصی میزبانی می شوند و تنها کاربران در آن مکان می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

برخلاف سرورهای اختصاصی، سرورهای ابری امکان به اشتراک گذاری حافظه و قدرت پردازش را در سرورهای متصل (مجازی) فراهم می کنند. دسترسی سرورهای ابری به چنین فضایی، باعث شده تا برای هر نوع محاسبات ابری منابع لازم را داشته باشد، در نتیجه برای زیرساخت به عنوان سرویس(IaaS)، پلتفرم به عنوان سرویس(PaaS) و نرم افزار به عنوان سرویس(SaaS) استفاده می شوند. در این سرورها تمامی الزامات نرم افزاری مورد نیاز برای اجرای عملیات مختلف وجود دارد، بنابراین نگرانی برای ارتقاء آن ها نخواهد بود.

تفاوت سرور ابری با سرورهای اختصاصی یا اشتراکی

سرورهای ابری همانند دیگر سرورها قدرت پردازش و فضای ذخیره سازی را برای برنامه های مختلف فراهم می کند، اما به دلیل امکان دسترسی از راه دور به سرورهای ابری، ایمن تر و پایدار تر از دیگر سرورها هستند. از کاربرد های این نوع سرورها می توان به استفاده آن ها برای دیتابیس ابری اشاره کرد.

تفاوت اصلی بین یک سرور ابری با دیگر سرور ها مانند سرورهای اختصاصی یا اشتراکی در این است که سرور ابری از طریق یک پلتفرم در دسترس، معمولا از طریق اینترنت، بین بسیاری از کاربران به اشتراک گذاشته می شود. سرور اختصاصی تنها توسط یک شرکت یا سازمان مشخص قابل دسترسی است. عملکرد سرورهای ابری همانند دیگر سرورهای فیزیکی است اما سرورهای ابری به جای اینکه در یک محیط مشخص راه اندازی و مدیریت شوند، از طریق شبکه در دسترس قرار می گیرند. تفاوت دیگر بین این سرورها در این است که سرورهای ابری ظرفیت محاسباتی نامحدودی را ارائه می دهند، اما سرورهای فیزیکی به زیرساخت و ظرفیت محاسباتی موجود، محدود می شوند.

علاوه بر این ها، سرورهای ابری نسبت به سرورهای اختصاصی یا اشتراکی قابلیت تنظیم بیشتری دارند. در سرورهای ابری قدرت پردازش، حافظه دسترسی تصادفی و امکان دسترسی به قدرت پشتیبانی بسیار بیشتر است.

مزایای سرورهای ابری

مقیاس پذیری(Scalability)

سرور ابری هیچ محدودیتی در میزان قدرت محاسباتی مورد نیاز ندارد و همچنین امکان ارتقاء فضای ذخیره سازی، برای پشتیبانی از کاربران بسیار در دسترس و آسان است. این ویژگی باعث شده تا این نوع سرورها گزینه مناسبی برای شرکت های در حال رشد باشد.

امنیت(Security)

این سرورها هیچ آسیب پذیری در برابر بار محاسباتی بیش از حد کاربران ندارد و تمام مشکلات نرم افزاری، نسخه های قدیمی برنامه ها و یا ورژن های دارای مشکل و همچنین ویرایش های نادرست داده های موجود، از محیط محاسباتی شما جدا نگه داشته می شود.

قدرت پردازش(Processing power)

سرورهای رایانش ابری برای به اشتراک گذاری قدرت محاسباتی در بار محاسباتی بالا، به یکدیگر متصل می شوند، در نتیجه نقش کلیدی را در ساخت برنامه ها، ابزارها و یا محیط های با پردازش های سنگین ایفا می کنند.

قابلیت اطمینان(Reliability)

سرورهای ابری برای کاربران اتصالی مطمئن، بدون وقفه و با دسترسی سریع را فراهم می کنند.

انعطاف پذیری(Flexibility)

استفاده از سرور ابری به افراد امکان می دهد تا از مکان های مختلف به همان سرور دسترسی داشته باشند، بنابراین انعطاف پذیری این سرویس بسیار بالا است. همچنین در سرورهای ابری بسته به بار محاسباتی مورد نیاز، مقیاس بندی متناسب، به سرعت انجام می شود.

صرفه جویی در هزینه(Affordability)

سرورهای ابری باعث صرف هزینه و سخت افزار متناسب با نیاز شرکت خواهد شد. بدین ترتیب قدرت و منابع محاسباتی بر اساس تقاضا مقیاس بندی شده و به همان میزان هزینه پرداخت می شود.

انواع سرورهای ابری

همانگونه که در بحث رایانش ابری سه نوع عمومی، خصوصی و ترکیبی وجود دارد، سه نوع سرور ابری متناسب با هر یک نیز تعریف شده است:

عمومی

در سرویس ابری عمومی، ارائه دهندگان خدمات ابری شخص ثالث، منابع محاسباتی را از طریق اینترنت ارائه می دهند. تمامی سخت افزار، نرم افزار و زیرساخت های پشتیبانی متعلق به ارائه دهنده خدمات ابری است.

خصوصی

برخلاف سرورهای ابری عمومی، سرورهای ابری خصوصی منحصرا توسط یک کسب و کار یا سازمان استفاده می شوند و اغلب امنیت بالایی دارند. در این نوع سخت افزار مرکز داده می تواند در محل سازمان وجود داشته باشد یا ارائه دهنده خدمات شخص ثالث میزبان سرور ابری خصوصی است که از طریق شبکه خصوصی قابل دسترسی می باشد.

ترکیبی

سرورهای ابری ترکیبی، ابرهای عمومی و خصوصی را با یکدیگر ترکیب می کنند. بدین ترتیب امکان جابجایی داده ها بین ابرهای عمومی و خصوصی وجود دارد و باعث انعطاف پذیری بالا در کسب و کار می شود. همچنین در این سرویس امکان توسعه بیشتر، فرصت هایی برای بهینه سازی زیرساخت های موجود و امنیت و انطباق پذیری بالاتر فراهم می شود.

روش انتخاب سرور ابری

انتخاب سرور ابی مناسب، به نیازهای سازمان و یا کسب و کار شما بستگی دارد. با این حال اغلب ترکیبی از معیارهایی مانند بودجه، فناوری موجود در سازمان و میزان اعتبار ارائه دهنده بر این انتخاب اثر گذار خواهد بود. رایج ترین نوع سرورهای ابری نوع عمومی آن است که در آن ارائه دهندگان شخص ثالث سرورها و سایر زیرساخت ها را در اختیار داشته و آن را مدیریت می کنند. در حالی که مشتریان این نوع از سرویس ها تنها به خدمات محاسباتی بر اساس تقاضای خود دسترسی خواهند داشت.

در سرور ابری خصوصی، میزبانی به صورت خصوصی به سازمان ها ارائه می شود و این منابع با افراد و یا دیگر سازمان ها به اشتراک گذاشته نمی شود، که باعث امنیت بیشتر این نوع سرویس خواهد بود.

قبل از انتخاب نوع سرور ابری لازم است تا نیازهای خود را اولویت بندی نمایید و سپس از میان گزینه های مختلف رایانش ابری، نوع متناسب با کسب و کار خود را انتخاب نمایید.

مراحلی که باید در هنگام انتخاب سرور ابری طی کنید به ترتیب زیر خواهد بود:

1- در ابتدا باید مشخص کنید که کسب و کار شما دارای بار محاسباتی متغیر است و یا حساسیت روی داده ها بالاست. سرورهای ابری برای بارهای محاسباتی متغیر مناسب هستند، در حالی که سرورهای اختصاصی برای فعالیت های حساس به داده ساخته شده اند.

2- بر اساس بودجه، فناوری موجود در سازمان و میزان اعتبار ارائه دهنده، نیازهای کسب و کار خود را طبقه بندی نمایید.

3- نیاز به امنیت در کسب و کار خود را مشخص کنید و تصمیم بگیرید که با قطع شدن و یا سایر مشکلات عملکردی ابر عمومی، که به دلیل تقاضای بالا ممکن است به وجود آید، مشکلی دارید یا نه.

4- بررسی نمایید که در خصوص استفاده از ابر ترکیبی، که زیرساخت های ابری و سخت افزاری را ادغام می کند، نیازهای شما به خوبی رفع می شود یا نه.

بدین ترتیب تمام گزینه های پیش رو را برای انتخاب سرور ابری مناسب بررسی می کنید و می توانید بهترین انتخاب را از میان آن ها داشته باشید.